అనగనగా ఒక అడవిలో ఒక నెమలి, కొంగ స్నేహంగా ఉండేవి. ఏ కష్టం వచ్చినా ఒకదానికొకటి సాయం చేసుకునేవి. ఒకరోజు అడవిలోకి ఒక వేటగాడు వచ్చాడు. సాయంత్రం వరకూ వేటాడినా ఒక్క పక్షిగానీ, జంతువుగానీ చిక్కలేదు అతనికి. విసిగి, వేసారి; అలసి సొలసి ఓ చెట్టు క్రింద కూర్చుండి పోయాడు.

సరిగ్గా అదే సమయంలో అటువైపుగా వచ్చింది నెమలి. అది వేటగాడిని గమనించలేదు పాపం- పరధ్యానంగా వేరేవైపుకు తిరిగి, కొంగ కోసం చూడసాగింది.

వేటగాడు తన పంట పండిందనుకున్నాడు. నిశ్శబ్దంగా విల్లు ఎక్కుపెట్టాడు. నెమలిని గురి చూస్తున్నాడు.

అప్పుడే పొదల్లోంచి బయటికి వచ్చింది కొంగ. ప్రమాదాన్ని పసిగట్టింది.

పొడవైన తన ముక్కుతో వేటగాడి కాలును పొడిచింది.

చటుక్కున ఎగిరిపోయింది- రెక్కలు టపటపలాడిస్తూ.

శబ్దానికి అటు తిరిగి చూసిన నెమలికి వేటగాడు కనిపించాడు. అది తన పింఛాన్ని ముడుచుకుంటూ గబగబా కొమ్మ మీది నుండి కొమ్మ మీదికి ఉరికి తప్పించుకున్నది. వేటగాడు వదిలిన బాణం కూడా గురి తప్పింది. నెమలి-కొంగల స్నేహం మరింత గట్టిపడింది!