ధర్మాపురంలోకెల్లా పెద్ద ధనికుడు ధర్మయ్య. చాలా డబ్బులు, పలుకుబడి, రాజకీయ చతురత ఉన్నై, అతనికి. అధికారుల్లో అతనికి తెలియని వారంటూ లేరు.

అట్లాంటి ధర్మయ్య కూడా ఓరోజున గుండెనొప్పితో చనిపోయాడు.

యమ దూతలు అతన్ని నరకానికి తీసుకెళుతున్నారు.

ధర్మయ్య మటుకు తనను వెంటనే స్వర్గానికి తీసుకెళ్ళమని బలవంతం చేయటం మొదలు పెట్టాడు వాళ్లని.

"మేం తీసుకు వెళ్తాం, కానీ స్వర్గద్వారపు కాపలాదారులని దాటుకునే శక్తి నీకు లేదు" అన్నారు యమభటులు.

"నాకు అన్ని శక్తులూ ఉన్నై" అని మొండికేశాడు ధర్మయ్య.

"సరే, నీ ఇష్టం, వాళ్ళు కాదంటే మటుకు నువ్వు కుంభీపాకంలో కి పోయి పడతావు- అక్కడికి దగ్గర్లో ఉన్నది అదే నరకం మరి-" అన్నారు యమభటులు అతన్ని వదిలేస్తూ.

"వాళ్ళు కాదంటే అప్పుడు చూద్దాం!" ధీమాగా బుకాయించి ధర్మయ్య స్వర్గం కోసం పోయాడు.

స్వర్గపు ద్వారం దగ్గర భటులు ఆపేశారు అతన్ని.

"నేను ఎవరో తెలుసా? నన్ను తెలియని పెద్దమనుషులే లేరు. ప్రపంచ ధనికుల్లో మొదటివాడిని నేను. నన్ను లోపలికి

పంపించనంటారా?" చిందులేశాడు ధర్మయ్య.

"మీకు తెలిసిన వాళ్ల లిస్టు మాకు అందింది- నిజంగానే ఆ పట్టిక చాలా పెద్దది. కానీ ఆలిస్టులో మాకు 'భగవంతుడు' కనబడలేదు. నీ అంతరాత్మనే గుర్తించలేని వాడివి- నీకు స్వర్గంలో చోటు ఉండదు-" అని స్వర్గద్వారపాలకులు ధర్మయ్యను కుంభీపాక నరకంలోకి నెట్టేశారు.

ప్రేమ, ఆప్యాయత, ఇతరులకి మనం చేసిన మేలు- ఇలాంటివి మన అంతరంగాన్ని మనకు దగ్గర చేస్తాయి. మన స్వర్గానికి అవే దగ్గరి మెట్లు.